4 dingen om te weten over open relaties
Mythe nr. 1: Jaloezie hoort bij het spel der liefde.
Jaloezie is iets dat zo vaak voorkomt in relaties dat we zelfs geneigd zijn het als onmisbaar te beschouwen voor het leven van een koppel. Dit is een misvatting. Sommige vrouwen vinden het helemaal niet erg als hun man af en toe een hoer bezoekt. Normaal of niet, deze emotie (of reactie) is gebaseerd op veronderstellingen die de persoonlijke vrijheid niet schaden: de koppelrelatie zou ons in staat stellen de ander te bezitten, maar ook (al dan niet onbewust) te controleren, bijvoorbeeld door zijn sms'jes te bespioneren.
Dit betekent niet dat we je veroordelen als je het jaloerse type bent. Het punt is veeleer dat wij in staat moeten zijn dit vermeende verband tussen liefde en jaloezie te deconstrueren. Een band die in het algemeen, en ongeacht of je in een open relatie zit of niet, meer kans maakt op ravage dan op goed humeur.
De goede raad: een monogame of exclusieve relatie heeft nog nooit iemand beschermd tegen jaloezie, integendeel. De enige oplossing: communiceren. En zoek uit (in je eentje en/of met je partner) waarom je je precies onzeker/troebel/gevaarlijk/troebel voelt.
Mythe nr. 2: Een open relatie is een standaardkeuze.
Er is geen rook zonder vuur: omdat open relaties een hoge mate van communicatie en vertrouwen vereisen, kunnen zij verstikkend worden voor een van de partijen. Bijvoorbeeld: dat de "regels" volgens welke de relatie werkt, zijn vastgesteld ten nadele van een van de leden van het paar.
Het kan ook gebeuren dat men standaard aanvaardt om een open relatie te hebben. Of, met andere woorden, omdat je partner het je vraagt, ben je bang om hem of haar te verliezen en uiteindelijk accepteer je het zonder het te willen.
Een goede raad: zowel in deze als in elke andere vorm van liefde is het nooit een goed idee om je eigen wensen en behoeften te accepteren en in gevaar te brengen om die van de ander te bevredigen. In het algemeen: als je in een open relatie zit, ook al wil je dat niet, dan zit je in een gedwongen relatie. En alleen omdat er 'gratis' staat, geeft dat je partner nog niet het recht je te dwingen het te doen!
Mythe nr. 3: Je kunt niet trouw zijn in een vrije relatie.
Het is misschien (te) gemakkelijk om te denken dat een vrije relatie het tegenovergestelde is van een relatie waarin trouw zijn plaats heeft. Vaak wordt in de collectieve geest zelfs gedacht dat een open relatie synoniem is met totale losbandigheid. Toch is dit zo. Een van de eerste uitdagingen van open relaties (of polyamorie, bijvoorbeeld) is juist het herdefiniëren van het begrip trouw.
In essentie betekent dit dat trouw meer kan zijn dan alleen maar met één persoon naar bed gaan (wat, zo blijkt, een beetje overdreven is); het kan eerder worden gedefinieerd als trouw zijn (als koppel of met meerdere mensen) aan gedeelde waarden.
Dat wil zeggen, als jij en je partner denken dat trouw in jullie relatie erin bestaat elkaar te vertellen met welke andere partners jullie slapen (en wanneer en hoe), dan is dat het enige dat telt. De enigen die geïnteresseerd zijn in de definitie van trouw in een relatie zijn de leden ervan.
Goed advies. Er is geen beter advies dat je jezelf kunt geven dan te communiceren. Om een losse relatie te laten werken, is praten de sleutel (en misschien wel de enige en belangrijkste). Twijfel er nooit aan dat er in de relatie ruimte is voor het uiten van iemands gevoelens. En evenzo, geef ruimte aan onze partners om hun gevoelens met ons te delen.
Mythe nr. 4: Romantische liefde is het echte werk.
Het belangrijkste is te begrijpen dat open relaties niet voor iedereen zijn weggelegd. Omdat ze de kaarten en het spel van de liefde schudden en andere, misschien modernere definities voorstellen.
Zij kunnen de mythe ontkrachten van die ene persoon die je moet vervullen, van je moet houden en je moet doen dromen (te veel druk). De veronderstelling dat gekoppelde en langdurige liefde het echte werk is, wordt in twijfel getrokken (feiten bewijzen het tegendeel). Het ontkracht het idee dat partnerschap de navel van relatiemodellen is en het enige doel dat moet worden bereikt.
Als we dit idee deconstrueren - in ons eigen tempo, zonder haast - hebben we misschien eindelijk de middelen om het single zijn te herdefiniëren als een geweldige situatie van onafhankelijkheid en openheid, in plaats van als een wijze van wachten en zoeken naar de andere helft.
De goede raad is dat er niet één relatievorm is die vrijer is dan een andere, zolang elke betrokkene zich maar vrij voelt om zichzelf te zijn. Het maakt dus niet uit of je exclusief monogaam, bindingsangstig, polyamoreus, libertijns of in een open relatie bent. Waar het om gaat is de veilige ruimte die je met je partners creëert en dat iedereen zich op zijn gemak voelt.